Πιστή στο ραντεβού της με την ομορφιά και με αναθεωρημένη φιλοσοφία ζωής, η Π., που δέχεται τις υπηρεσίες του ιατρείου μας, μας παρουσιάζει την εμπειρία της όχι μόνο από τη ρινοπλαστική της αλλά και γενικότερα από την πλαστική χειρουργική, περνώντας, παράλληλα, το δικό της μήνυμα στις γυναίκες!
«Γυναίκα…τι κρύβεται πίσω από αυτή τη λέξη. Πόσοι μύθοι, πόσοι ρόλοι, πόσα ψέματα αλλά και πόσες αλήθειες. Για τη σύγχρονη γυναίκα, έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα, τα οποία προσπαθούν να αναλύσουν την ψυχοσύνθεσή της. Το μοντέλο της σημερινής κοινωνίας απαιτεί από τη γυναίκα να είναι μια superwoman, δηλαδή δυναμική, χαρούμενη, καλή επαγγελματίας, θελκτική σύντροφος, καταπληκτική μητέρα, ψυχικά ισορροπημένη και….πάντα νέα και όμορφη. Η τελευταία απαίτηση, για την οποία έχουν χυθεί τόνοι μελάνι από ειδικούς και μη, είναι και αυτή που συνήθως τη φέρνει στο κατώφλι του ιατρείου ενός πλαστικού χειρουργού, που τις περισσότερες φορές μπορεί και να μην έχουν οι ίδιοι επισκεφθεί.
Αυτό το κατώφλι επισκέφθηκα και εγώ πριν από περίπου 12 χρόνια και θα ήθελα να μοιραστώ τη δικιά μου εμπειρία. Αλλά ας σας συστηθώ, ονομάζομαι Π. και σε λίγες ημέρες γίνομαι 46 χρονών, κάθε φορά που λέω την ηλικία μου βλέπω την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο όσων την ακούν, καθώς σε αυτό που όλοι συμφωνούν –άνδρες και γυναίκες- είναι ότι μοιάζω 8-10 χρόνια νεότερη. Το θέμα που με απασχολούσε από τα εφηβικά μου χρόνια ήταν η μύτη μου. Αντικειμενικά, μια έντονη μύτη που είχα κληρονομήσει από τον πατέρα μου. Τα επικριτικά σχόλια, που δεχόμουν από τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο στην εφηβεία μου, σε μένα λειτούργησαν αντιδραστικά. Δηλαδή, αντί να γίνω ντροπαλή και εσωστρεφής, έβγαλα στην επιφάνεια έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και μια εξωστρέφεια. Αυτή άλλωστε ήταν η άμυνά μου -και για πολλά χρόνια το ισοζύγιο φαινόταν θετικό, μιας και είχα μια έντονη κοινωνική αλλά και μια γεμάτη προσωπική και επαγγελματική ζωή. Ωστόσο, το αγκάθι στην ψυχή μου πάντα υπήρχε και δεν θα το κρύψω ότι πολλές φορές η έντονη μύτη μου λειτούργησε και ως άλλοθι σε διάφορους συμβιβασμούς που έκανα. Λίγο πριν κλείσω τα 30 άρχισα να νιώθω πολύ έντονα την ανάγκη ότι ήθελα να αλλάξω. Και ποιο ήταν το πιο εύκολο; Η μύτη μου. Επισκέφθηκα μερικούς πλαστικούς χειρουργούς, ωστόσο, την τελευταία στιγμή δείλιαζα και έκανα πίσω, καθώς βαθιά μέσα μου δεν ήμουνα έτοιμη. Άλλωστε, θα έχανα και το άλλοθί μου!!!
Η απώλεια του πατέρα μου ήταν αυτή που έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη μου για αλλαγή. Και πάλι ξεκίνησα από το πιο εύκολο. Ο τελευταίος πλαστικός χειρουργός που επισκέφθηκα ήταν και αυτός που κέρδισε την εμπιστοσύνη μου, όχι μόνο με τις γνώσεις και την επιστημονική του κατάρτιση αλλά και με την ευγένειά του. Έτσι μετά από λίγο καιρό προχώρησα στην πολυπόθητη ρινοπλαστική. Δεν θα ξεχάσω την στιγμή που ξύπνησα από το χειρουργείο!!! Ένιωθα σαν να ξαναγεννήθηκα, χαμογελούσα σε όλο τον κόσμο και ήμουνα γεμάτη αυτοπεποίθηση. Και τα χρόνια περνάνε…..ό,τι και να συνέβαινε γύρω μου, όσες δυσκολίες και να αντιμετώπιζα, εγώ χαμογελούσα, γιατί…. είχα μια ωραία μύτη.
Και μπήκαμε στην Ελλάδα της κρίσης. Οι ανατροπές στη ζωή μου διαδέχονταν η μια την άλλη σε όλους τους τομείς, αλλά εγώ ήμουνα δυνατή, και, έδινα σε όλους χωρίς να βάζω όρια, ακόμα και από ψυχικά αποθέματα που δεν είχα, βάζοντας τις ανάγκες της ψυχής μου στο περιθώριο. Γιατί…είχα μια ωραία μύτη. Φυσικά και συνέχισα της επισκέψεις μου στο ιατρείο του πλαστικού χειρουργού, κάνοντας ενέσιμες θεραπείες (botox, υαλουρονικό, μεσοθεραπείες), καθώς, έπρεπε να δείχνω στους άλλους ότι αυτή η ωραία μύτη υπήρχε σε ένα ωραίο και νεανικό πρόσωπο.
Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι του 2013, όπου μια στιγμή ήταν αρκετή για να αλλάξει ουσιαστικά η κοσμοθεωρία μου. Εκείνο το καλοκαίρι δέχθηκα επίθεση στο πρόσωπο, από το σκυλί ενός συγγενικού μου προσώπου. Δεν θέλω να αναφερθώ στην εικόνα του τραύματος…. Ευτυχώς, για καλή μου τύχη, στις αρχές εκείνου του καλοκαιριού ο πλαστικός μου είχε εξειδικευθεί στην ανάπλαση του δέρματος και στη θεραπεία τραυμάτων με βλαστοκύτταρα. Αλλά, και γιατί, αυτό το γεγονός αποτέλεσε την αφορμή να προχωρήσω μέσα μου σε ριζικές αλλαγές. Αγάπησα ουσιαστικά τον εαυτό μου, έκανα μαθήματα αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης, τα οποία με έμαθαν να βάζω όρια στους άλλους και να λέω όχι. Ασχολήθηκα με γιόγκα, διαλογισμό και, πραγματικά, ξανασυστήθηκα.
Το αποτέλεσμα, η ωραία μύτη δεν είναι πλέον μόνη της. Βρίσκεται πάνω σε ένα όμορφο πρόσωπο, στο οποίο κανένας δεν προσέχει το μικρό σημάδι από το δάγκωμα, το οποίο βρίσκεται πάνω σε ένα καλοσχηματισμένο και δυνατό σώμα, στο οποίο βρίσκεται μια ισορροπημένη ψυχή.
Φυσικά και συνεχίζω τις επισκέψεις μου στον πλαστικό χειρουργό μου, όπου κάνω τις ενέσιμες θεραπείες μου και στο μέλλον θα κάνω όποια επεμβατική ή μη επεμβατική θεραπεία χρειαστεί. Αλλά αυτό θα γίνει για να αρέσω σε μένα και όχι στους άλλους.
Αυτό που θα ήθελα να πω σ’εσάς κορίτσια είναι πως ό,τι δεν σας αρέσει αλλάξτε το. Ωστόσο, πριν προχωρήσετε σε οποιαδήποτε εξωτερική αλλαγή, να είστε σίγουρες ότι αυτό το κάνετε γιατί εσείς πραγματικά το επιθυμείτε -και όχι για τους άλλους. Και, φυσικά, καμία εξωτερική αλλαγή δεν είναι ποτέ ουσιαστικά ολοκληρωμένη αν δεν υπάρχει εσωτερική ισορροπία. Και να θυμάστε, κανένας δεν θα σας αγαπήσει αν δεν αγαπήσετε πρώτα εσείς τον εαυτό σας.
Χρόνια μας πολλά!!!».